Gecompliceerde beenbreuk

Een beenbreuk betekent dat er in het been op één of meerdere plekken botten zijn gebroken of gescheurd. Dit wordt ook wel een fractuur genoemd. Bij een gecompliceerde beenbreuk steekt het bot door de huid naar buiten. Bij deze breuk bevind zich altijd een wond. Deze fracturen zijn ernstiger dan ongecompliceerde fracturen omdat er een grote kans op infectie is, of er kunnen bloedvaten en zenuwen beschadigd zijn. Er is dus naast inwendig leed, ook uitwendig leed. Het been heeft naast de knie (patella) en de voet nog drie andere grote botten die kunnen breken. Dit zijn het dijbeen (femur), de tibia (het scheenbeen) en de fibula (het kuitbeen).

 

Er bestaan verschillende vormen en patronen bij een fractuur:

 

- Dwarse fractuur: Het bot is recht doormidden gebroken. Dit komt vaak voor in de lange pijpbeenderen van de benen of armen, als gevolg van een zeer harde klap.

- Spiraalfractuur: Deze fractuur wordt ook wel een schuine fractuur genoemd. Dit wordt meestal veroorzaakt door een draaibeweging die onverwachts wordt gemaakt. Deze fractuur komt ook vaak voor in de botten van de armen of de benen.

- Comminutieve fractuur: Deze fractuur wordt ook wel verbrijzelingsfractuur genoemd. Het bot is hierbij in verschillende kleine stukken gebroken. Vaak zijn hierbij de delen die om het bot liggen ook beschadigd.

- Avulsiefractuur: Bij deze fractuur is een klein stukje van het bot afgescheurd. Dit ontstaat meestal als er door geweld botweefsel afscheurt bij een peesaanhechting.

 

 

 
 

 

 

Femur fractuur
Het dijbeen is erg sterk, dus het kost veel kracht om deze beenbreuk te genezen. Femur fracturen veroorzaken mogelijk gevaarlijke, soms levensbedreigende complicaties. Een dijbeenbreuk kan ook leiden tot bloedstolsels die zich vormen binnen de grote aderen van de dij. Als deze stolsels breken en met de bloedbaan meereizen, kunnen ze uiteindelijk in de longen terecht komen. Dit is een levenbedreigende situatie.

Bij een heupfractuur is de femur gebroken bij de kop. De heupfractuur kan grote gevolgen hebben, vooral voor de oudere patiënt. Eén op de drie patiënten overlijdt in het eerste jaar na de opname. Degene die het overleven moeten vaak veel van hun zelfstandigheid inleveren.Een chirurg zal in de meeste gevallen een femurfractuur verhelpen. Dit doet hij met behulp van een speciale metalen staaf die in de binnenste holte van het bot wordt geplaatst. De metalen staaf zal stabiliseren en de fractuur versterken, waardoor het dijbeen snel zal genezen. Zodra de genezing is voltooid kan de metalen staaf worden verwijderd.
Na de operatie moet u krukken gebruiken om lager gewicht te vermijden op het been, gevolgd door een programma van fysiotherapie. Het doel hiervan is om de normale kracht in uw beenspieren te herstellen. Dit duurt meestal een aantal maanden.

 

Tibia fractuur
De tibia is de grootste van de twee botten van het onderbeen. Als dit bot breekt komt het vaak voor dat het een gecompliceerde botbreuk is. Dit verhoogt het risico van bacteriële besmetting en infectie op de fractuur.

Ernstige fracturen moeten meestal operatief worden hersteld met een metalen staaf, draad of met platen en schroeven.

 

Fibula fractuur
De fibula loop parallel aan de tibia aan de buitenkant van het onderbeen maar is kleiner. De fibula breekt meestal tegelijkertijd met het scheenbeen. Wanneer alleen de fibula breekt dan ontstaan er vaak geen complicaties op lange termijn.
Een fibula fractuur zonder tibia fractuur kan behandeld worden zonder opname. In dat geval zal je wel veel rust moeten nemen, en ijs op het gewonde gebied leggen. Bij een fractuur waarbij de huid open is dan krijg je antibiotica om infectie te voorkomen.

Patella fractuur
Als er gesproken wordt over een breuk in de knie dan kan dat betrekking hebben op de knieschijf, het bovenste gedeelte van het scheenbeen of het onderste gedeelte van het dijbeen. Na een fors letsel kan er een breuk ontstaan in een van de botten in de knie.

In het ziekenhuis wordt er onderzoek gedaan door middel van  een röntgenfoto en eventueel een CT-scan van de knie waardoor er een diagnose gesteld kan worden. Als er een operatie nodig is dan worden meestal de breukdelen vastgezet door middel van fixatiemateriaal. Dit kan bestaan uit metalen plaatjes, schroeven en draad.
De eerste paar weken heeft men vaak nog problemen met de fractuur. De eerste zes weken wordt de knie in het gips gehouden, daarna moet u de belasting in vier weken rustig opbouwen en op krukken lopen. Hierdoor kunt u alledaagse behoeften niet uitvoeren. Vermoeidheid is ook een punt dat veel voorkomt bij mensen die een kniefractuur hebben.

Voetfractuur
Fracturen van de voetbeentjes komen veel voor. Dit kan al ontstaan door een verzwikking of wanneer iemand hard met de voet tegen een voorwerp stoot. Voetfracturen zijn zeer pijnlijk en de pijn wordt altijd erger als men de voet belast.

De diagnose wordt meestal gesteld met behulp van een röntgenfoto. De behandeling is afhankelijk van het botje dat is gebroken en de soort fractuur, maar meestal worden de voet en de enkel in gipsverband gezet.
Bij een voetfractuur kunnen de teenkootjes, de grote teen, de enkel en de middenvoetsbeentjes breken. Er zijn dus verschillende soorten breuken in de voet.

 

Genezing

Niet alle botbreuken genezen even snel, hoe lang het genezingsproces duurt is meestal afhankelijk van de soort botbreuk. Ook de leeftijd van de persoon en de manier waarop het bot gebroken is speelt hierbij een rol. Mensen die osteoporose hebben, hebben meer tijd nodig voordat botbreuken zijn hersteld.

Na het verwijderen van het gips moet u soms nog uw activiteiten limiteren totdat het bot sterk genoeg is voor normale belasting.

Het is normaal dat wanneer het bot helemaal genezen is, de spieren nog zwak zijn. Dit komt doordat deze spieren tijdens het genezingsproces van het bot niet of nauwelijks gebruikt zijn. Dus nadat het gips eraf is komt er nog een periode van herstel met oefeningen en langzaam toenemende activiteit voordat alles weer normaal functioneert.
Het kan ook zijn dat u last heeft van een breuk die niet wil genezen. Dit wordt ook wel een pseudartrose genoemd. Door een verstoorde botgenezing krijgen de botcellen niet de kans om de breuk te overbruggen en blijft deze dus vaak erg pijnlijk.
Dit kan veroorzaakt worden door een niet optimale rust van de breuk tijdens de genezing, doordat het gips te vroeg verwijderd of te ruim was.

 

Hulpmiddelen

 

Als u hulpmiddelen nodig heeft voor verpleging of revalidatie worden deze meestal vergoed vanuit het basispakket van uw zorgverzekeraar. Heeft u blijvende hulpmiddelen nodig vanwege een handicap kunt u meestal terecht bij uw gemeente. Hieronder wordt per onderdeel beschreven waar u als patiënt terecht zou kunnen voor eventuele vergoedingen van hulpmiddelen die u nodig zou kunnen hebben.

 

De rol van de zorgverzekeraar in het verstrekken van hulpmiddelen is het vergoeden van geselecteerde middelen. Als u wilt weten welke middelen uw verzekering vergoed verwijzen wij u door naar de site van uw zorgverzekeraar. U kunt hiervoor terecht in het regelement hulpmiddelen van uw zorgverzekeraar of in de hulpmiddelenwijzer van rijksoverheid.

 

Hulpmiddelen en diensten die nodig zijn worden veelal vergoed door de zorgverzekering. Maar zorgverzekeraars vergoeden eenvoudige loopmiddelen zoals krukken een looprek of een rollator niet meer. U kunt deze middelen zelf kopen of huren bij een thuiszorgwinkel. Als u aanvullend verzekerd bent kan het zo zijn dat u deze middelen wel vergoed krijgt. Als u deze hulpmiddelen niet kunt betalen, neem dan contact op met uw gemeente. Misschien komt u in aanmerking voor bijzondere bijstand.

 

Als u een hulpmiddel nodig heeft om thuis zelfstandig te kunnen wonen en u goed in- en buitenshuis te kunnen verplaatsen kunt u bij uw gemeente terecht. Vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) krijgt u een aantal hulpmiddelen vergoed. Dit gaat om hulpmiddelen die u blijvend nodig kunt hebben zoals bijvoorbeeld een rolstoel of traplift. Voor meer informatie kunt u terecht bij een WMO loket van uw gemeente of op de site van rijksoverheid bij: Welke hulp kan ik thuis krijgen van de gemeente vanuit de WMO 2015.